De Zeer Vermoeide Man en de Vrouw die Hartstochtelijk van Bonsai hield

DE ZEER VERMOEIDE MAN EN DE VROUW
DIE HARTSTOCHTELIJK VAN BONSAI HIELD
(The very tired man and the woman who adored bonsai)

A love story in which a woman reads an intriguing personal ad in the newspaper: ‘M LF W 2D4’. Together they discover an all-encompassing love beyond life.

Short film written & directed by Evelien Declercq & Nyk Dekeyser
starring Janne Desmet and Wim Willaert
based on the illustrated novel by Peter Verhelst en Kaatje Vermeire

cinematography Rik Zang 
production design Chris Lievens 
make up Charlotte Blommaert 
costume Ellen Lloyd
editor Alain Dessauvage 
sound Miguel De Oliveira e Silva 
sound design and mix Gedeon Depauw 
music by Bes Marit Dekeyser(including a cover of Nils Frahm) 
stillphotography Sofie Gheysens
posterdesign Isaac E. Gozin
line producer Chloé Vercruysse 
a belgian production by Maarten D'Hollander - KRATER FILMS

Het verlangen naar de allesomvattende liefde.

Een liefdesverhaal met weerhaakjes waarin een vrouw een intrigerend zoekertje leest in de krant: mn zkt vr om vr t strvn

Als ze het bijhorende nummer belt, hoort ze iemand zuchten. Zo’n mooie zucht heeft ze nog nooit gehoord.

De vrouw trekt in bij de man. Hij is moe, dodelijk vermoeid, omdat hij wil sterven en dat niet lukt.

De vrouw heeft haar collectie scharen en tangen meegebracht voor haar bonsai hobby. Ze wil de man helpen sterven.

Langzaam groeit hij naar haar toe, en langzaam geeft zij de liefde vorm.

OPENINGSFILM @ INT. SHORTFILMFEST LEUVEN 2022

Selection Canvasnight

WINNER MUZE AWARD 2024 

@ Tegenstroom shortfilmfest Terneuzen - The Netherlands

Verslag van de jury:

“Man zoekt vrouw om voor te sterven”, zo luidt de boodschap in de advertentie, waarmee de film opent. Deze film, gebaseerd op het gelijknamige boek van Peter Verhelst (voor de tekst) en Kaatje Vermeire (voor het grafische aandeel), is een schitterend voorbeeld van een creatieve doorvertaling van tekst-en-tekening naar film. Voor de kijker is het geheel een ware uitdaging, aan de rand van een beproeving: wat wil men ons precies vertellen, indien er al één verhaal te vertellen zou zijn? Een tussenstap of een eindstadium? De zeis van Magere Hein vervangen door het snoeimesje van de vrouw die hartstochtelijk van bonsai hield? Zien we een autonome vrouw of een vrouw-ten-dienste-van …, van wie eigenlijk? Of wil de maker ons precies dat duidelijk maken? Dat, wanneer alles gezegd en gezwegen is, niets meer hoeft?